Zoutvlaktes, bussen en voetbal!!!

Lieve allemaal!

Weer volop nieuwe belevenissen hier in Zuid Amerika! Dit wordt volgens mij het langste verhaal ooit. Sorry! Na de voetbalwedstrijd in La Paz te hebben gekeken, wat erg leuk was zijn we vertrokken naar Sucre. Dit was een mooie stad maar we hebben er niet erg veel gedaan behalve nederlandse kroket gegeten, spullen naar Nederland sturen en dinosaurussporen kijken. Begin er nu toch enigzins overtuigd van te raken dat die beesten er geweest moeten zijn, al vind ik het maar raar!
Van Sucre zijn we naar Potosi gegaan en daarna naar Uyuni. Dit was echt een vreselijke busrit, met erg veel stof, een stinkende bus en hoofdpijn door de brandende zon. Het tegenstrijdige was dat we met onze klotsende oksels ondertussen buiten het ijs zagen liggen!

Eindelijk aangekomen in Uyuni was het afgrijselijk koud! Het eerste wat ik gedaan heb is een jas kopen op de markt! Slechts 5 euro :D, maar lekker warm! Het erge was dat er nergens verwarming was en zelfs in een restaurant moest je je jas, muts en sjaal aanhouden om nog enigzins warm te blijven!
Hier wilde ik dus niet langer dan nodig verblijven! De volgende ochtend zijn we in een jeep gestapt voor een 3 daagse tour. Het was weer erg gezellig met een ander nederlands stel en 2 engelse jongens. De eerste dag gingen we naar de zoutvlaktes. Zo mooi, maar ook erg surrealistisch. Heb er erg mooie foto´s kunnen maken! Maar nog kun je niet voorstellen hoe gek het daar is.
Aangekomen in ons ´hostel´, nou ja is wel veel gezegd, kwam al snel de rum en pakjes kaarten op tafel om warm te blijven bij het haardvuur! Snachts was het echt min 15! Niet normaal zo koud. Heb 4 dagen met m´n pyamabroek onder m´n broek gelopen, 2 paar sokken en veel veel kleren!
Dag 2 en 3 was vooral erg veel in de jeep zitten, genieten van het mooie uitzicht en samen rum drinken. Verder heb ik wolven flamingo´s en vicuna´s (zeldzame soort lama)gezien. De derde dag hebben we geisers bekeken en s ochtends in hot springs gezwommen. Sta je je uit te kleden bij min 15! Maar het water was daardoor wel heerlijk, al was het maar 30 graden, het voelde als 50 aan mijn voeten als ijsklonten!

Na de toer in Uyuni zijn we verder gaan reizen met Mieke en Arthur, het nederlandse stel. Toen is de ellende begonnen, wat een reis :D. Dit moet ik toch wel even kwijt. We wilden de trein nemen dezelfde nacht richting Argentinie, om maar van de kou af te zijn, maar die was op onverklaarbare wijze vol. Toen zijn we de volgende ochtend maar om 5 uur met de bus gegaan. Maar ook in de bus vroor het, dus niet echt een pretje. Werden we ook nog eens om 8 uur ineens in een dorp uit de bus gezet met de mededeling dat we pas om 10 uur verder zouden gaan. Sta je dan in de ijzige kou. Eerste wat we hebben gedaan is thermosokken kopen voor ons alle4! Daarna zouden we met een jeep verder, maar toen we daar met 12 man in zaten, met onze knieen in onze neusgaten was het nog niet genoeg. Normaal moeten er 10 mensen in, maar dit keer wilden ze er 14 in! Dit ging ons te ver, dus we protesteerden. Antwoord van de Bolivianen was onze rugzakken ongevraagd van het dak van de jeep naar de bus slepen en zonder naar ons te luisteren weg te gaan met de bus. Geen andere keuze dus dan maar in de bus te springen. Dan zijn we onderweg en halverwege zakt de bus door! Niet heel verwonderlijk met tig kilo bagage op het dak en een weg met vreselijk veel stenen.
Heel langzaam rijden we verder en alle mensen moeten aan een kant staan. Dan eindelijk in Tupiza aangeland is er geen bus naar Villazon. Dan maar een taxi met z´n vieren, maar hier brandt de radio door. Nog net op tijd trekken we de hele boel er uit, voordat er nog meer kortsluiting ontstaat. Na nog 2,5 uur zijn we op de grens beland, nog net op tijd voor de grens sluit. Na gezeur en gezemel om de exit stempels van Eli en mij, lopen we naar de Argentijnse grenspost. Gelukkig heeft deze ambtenaar geen zin in gezeur en zet een stempel. Yes! Eindelijk in Argentinie. Maar we moeten nog verder naar Salta. Na veel moeite een busticket voor 11 uur (s avonds) Dus nog even tijd om te eten en dan weer verder. Het is half 4 in de nacht, ik lig net lekker te slapen, dan worden we ineens de bus uit getrommeld door de douane. Heerlijk hoor midden in de nacht al je bagage weer inpakken en in de kou staan wachten! Dan om half 6 moeten we weer overstappen op een andere bus en pas om half 9 in de ochtend komen we na een reis van 27 uur aan in Salta. Wat een opluchting!

Hier in Argentinie is het heel anders. Ik heb voor het eerst weer vrij nieuwe auto s gezien en ook prive autos ipv alleen maar taxi´s. Verder zijn de mensen veel aardiger, het eten lekkerder en het weer beter. Ik ben dus blij!
Gisteren hebben we beetje uitgerust en Argentijnse wijn geproefd. En vandaag was een heel mooie dag! Vanochtend heb ik met Eli een mooie oranje muts gekocht en alvast opgezet voor de wedstrijd argentinie nederland. Niet normaal hoe het voetbal hier leeft! Bijna iedereen keek ons aan en gaf een reactie. Ik kom nu net uit het cafe waar we voetbal hebben gekeken. Echt supermooi! We waren met 8 nederlanders in een cafe met minstens 300 arentijnen. Toen we binnenkwamen in onze oranje outfit begon het hele cafe te schreeuwen en te joelen voor argentinie! Bijna eng gewoon, maar ook erg lachwekkend. We hebben heineken bier gedronken, veel gezongen en lol gehad! Aan het einde wilde een argentijn zn shirtje aan arhur geven in ruil voor mij. Nou lekker dan...
Op straat was het een grote chaos met feestende en schreeuwend argentijnen. We werden door de politie verteld maar verder te lopen, want het was niet veilig om in onze oranje shirtjes daar te lopen! Maar het was echt supermooi en zeker de moeite waard!!
Voor morgen hebben we met z´n 4en een auto gehuurd. En aangezien ik de enige ben die z´n rijbewijs mee heeft, zal ik toch zeker m´n rijkunsten weer eens moeten oefenen! We gaan naar Cafayate, waar je bij verschillende wijngaarden, die heerlijke wijntjes kan proeven. En we blijven daar natuurlijk wel een nachtje slapen, want anders gaat dat feest niet door!
Kortom, na Bolivia is Argentinie toch een stuk relaxter en ik ben blij dat we besloten hebben hier nog heen te gaan!
De 3 maanden zijn alweer over de helft en de tijd vliegt dus ik ga snel foto´s plaatsen en verder genieten!

Dikke kus

ps: we komen net terug in het hostal en we zijn op de Argentijnse nationale tv geweest!!
Arthur werd geinterviewd en wij staan erbij te lachen en te joelen!